An gelir her şey susar sessizlik konuşur demişim bir ara.
Evet, sessizlik konuştuğunda keşke duyabilseydi insan.
Çünkü sessizlik konuşmaya başladığında söyledikleri genellikle dinleyenin kendisine dönük şeyler olur.
Aslında sessizliğe karşı kendimizi savunmasız hisseder ve tedirginlik yaşarız.
Bu sebepten gürültülü bir hayatı tercih ederiz.
Ve tabi gürültü demek vurdumduymazlık demektir; insanı kendi haline bırakmayan.
Keşke sessizliğe alışabilseydi insan.
Ve sessizliğin o dingin huzuru içinde kendine dönmeyi, kendini dinleyip anlamayı başarabilirdi belki. Kim bilir?
Kayıt Tarihi : 23.12.2024 01:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!