"Kapanmaz yağmurun açtığı yaralar çocuklarda." diyor İsmet Özel bir şiirinde.
Gerçekten mi, kapanmaz mı?
Bizim kadim vatanımız Anadolu'muzun insanı, yağmura “rahmet" de der, aynı zamanda.
"Rahmet olan bir şey nasıl olur da kapanmaz yaralar açar insanda? " Diye düşünebilirsin. Haklı da olursun ama yağmur sadece toprağa mı yağar? Gökyüzünden mi yağar?
Çocuksan ve çok sevdiğin birinin tabutunun ardından el sallıyor ve kimse görmesin diye için için ağlıyorsan evet, açar, yağmur gibi yüreğine akıttığın o gözyaşları sende ömür boyu taşıyacağın kapanmaz yaralar açar.
Lâkin o kapanmaz yaralarını pansuman ede ede yaşar gidersin hayatını. Ta ki günü gelip bu dünyayı terk edip gidene kadar.
Kayıt Tarihi : 8.9.2024 03:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!