Yansımalar 198 - Yaratan Kefil

İnsanoğlu tatmin olmaktan uzak bir varlıktır. Çünkü nefs sahibidir. İster ki her istediği olsun. Hâlbuki bu mümkün değildir ve bunu da bilir.

Buna rağmen yine de hırsından vazgeçmeyi düşünmez, daha doğru bir deyişle düşünmek istemez. Çünkü bilir ki rızkı veren Allah’tır (c.c.) dilediği kuluna dilediği kadarını verir.

Hayattan her istediğini elde edemezsin. Elde ettiklerin de son tahlilde zaten senin değildir ve sadece bir zaman için senin tasarrufuna emanet edilmiş şeylerdir.

O halde bu hırs niçin? Asla sahibi olamayacağın şeylerin peşinden koşar, kendini beyhude bir çabanın içine sürükleyip de niçin heder eder bu dünyadaki asıl görevinden uzaklaşırsın?

Oysaki insana düşen hırstan uzak ama azimle ve dahi tevekkülle çalışıp çabalayarak helâl yollardan kazanmak için mücadele etmektir. Gerisi bizim işimiz değildir.

Yaratan yarattığının neye ihtiyaç duyduğunu bilir ve onun bu ihtiyacına (rızkına) da zaten kefildir.

Şimdi burada şöyle bir soru akla gelebilir. “Mademki Allah (c.c.) yarattığı her canlının rızkına kefildir o zaman o canlılardan (insan da dâhil) bir kısmı niçin açlıktan ölüyor?

Eceli de yaratan Cenab-ı Hakk’tır. Yarattığı varlığın bu dünyadaki ömrü dolmuş ve eceli gelmişse açlıktan ölmesi sadece bir sebeptir. Sebepsiz hiçbir şeyin olması mümkün değildir. Bu kadar basit…