Yansımalar Şiiri - İbrahim Kiraz

Zaman bir tünel zaman çıkmaz sokak,
Bir gözyaşı bir gözyaşı daha zaman o iki yaşla dolacak,
Tarihler karışınca kırış kırış çizgilerde,
Aynalardan aynalara değişmeyen artan o ak,
Hiç yaşlanmaz sanırdım meğer yalanmış,
Zaman geçtikçe nefis anlayacak,
İş işten geçmeden hadi hadi ha gayret,
Tuttuğun ipi bırakma azmet azmet,
Kesb ile doğan güneş vehb ile büyür,
Şu altın kafesi hurdalığa sür,
Nasıl hasret bu ,bu nasıl nefret?
Esarette miyim bu kafeste yoksa hür?
Özgürlük dedikleri esaret, kara dedikleri ak,
Zamanın nutkuna bir avuç toprak,
Bir tohum eksinler ona bir damla su,
Her ne kadar üflesende üstüne Hû Hû,
Ateşten büyümez koca çınar,
Ateşten ancak anka doğar...