Biz insanoğlu kusurlarımızla var olur, değer kazanır ya da değer kaybederiz. Değer kazanırız, eğer kusurlarımızı kabullenip düzeltmek yolunda adımlar atabilirsek. Aksi takdirde Yaratan’ın kuluna bahşettiği sermayeden harcamış oluruz.
İnsan hata yapar, bu çok doğaldır. Doğal olmayan kusurlarını görmezden gelip suçu başka yerlerde aramasıdır. Kusurlarını görmezden gelen insan, aslında kendisini kandırdığının kendisi de farkındadır ama nefsi hatalarını kabul etmesine bir türlü izin vermez.
Kişi eğer nefsine karşı durabilme başarısı gösterebilirse kendisiyle yapmış olduğu mücadeleyi kazanma ihtimali yükselir ve kâmil insan olma yolunda ileri doğru bir adım atmış olur.
Olgunlaşmanın yolu, hata ve kusurlarının üzerine gitmekten ve bunları düzeltme yolunda çaba sarf etmekten geçer.
Olgunlaşmak, kâmil insan olmak gibi bir derdi olmayana ise bizim söylenecek sözümüz yoktur. Bildiği gibi yaşayabilir, ölüm meleği kapısını çalana kadar.
Kayıt Tarihi : 22.10.2020 02:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)