Yansıma Şiiri - Metin Yurtsever

Semtler arası tramvaydayım
Gece şehri yutmuş
Karanlıkla anlaşmışçasına
Şehrin ve durakların ışıkları
Direniyor yalnız buna
Kapının hemen kenarındayım
Tıpkı yaşamın kenarında gibi
Camda yüzler yansıyor
Karanlık hüküm sürdüğünde
Yansımlar da senin yüzün
Yağmur gözlerin ve gülüşün
Bir şey anlatıyorsun etrafındakilere
Sesinden yoksun mimiklerine bakıyorum
Gözlerinde bir mutluluk
Camdan gelen yansımalardan
Burukluk ve bir acı saplanıyor kalbime
Dindirmek istercesine
Hasretini ve yokluğunu gönlümde
Uzatıyorum ellerimi yansılamalara
Dokunmak istercesine saçlarına
Dokunamıyorum koklayamıyorum
Bir durağa yaklaşmakta tramvay
Işıklar hapsediyor seni
Elim havada kalıyor
Karanlık camı okşuyorum
Bir umutla sevinçle
Karanlığa yol almasını bekliyorum
Yansımaları yakalamak için tramvayın
Her şey bir yansıma
Gönlündeki sevgin gibi canım
Yalnız karanlık gösteriyor seni bana
Aydınlıklar haram
Sevdalar haram
Hayat haram
Bana canım….