Yansıma Şiiri - E Cüneyd Özcan

buz desenli perdenin gerisinde gölgesi.
parmak izinde gül yaprağı,
gül yaprağında parmak izi.
parmağı burnunda,
gül yaprağı yerde.
gözleri buz desenli perdede.

gölgesinde buz desenli perdenin
düştü gözlerinden
yağmur yaprağın üzerine.
buz desenli perde aktı gölgeye.
gerisinde perde yerde,
gül yaprağı perdenin üzerinde,
perdede gül lekesi.

gün doğdu güneş ısıttı,
perde buhar oldu,
gül yaprağı kurudu.
kokusu gölgesinde kaldı,
gölgesi kristal vazoya aktı.
narin parmaklar vazoyu kavradı,
onu aldı sokağa bıraktı.
sokaklardan sokaklara savruldu,
bir kere koklaya bilir miyim?
- ler (s) oldu.
geceler boyu fırtınalar esti
üşüdü sarıldı gölgesine
ve kokusuna,
kokusu boğuluyordu,
nefes alamıyordu,
kimseye kızamıyordu.
canından uzaklaştı kokusu.
zehirlenmiş atmosfere karıştı
ağlamadı.

gitme zamanı gelmişti.
gölgesinden yıldız dolu bir geceyi
üzerine serdi...
gölge kalmıştı yıldızın altında.

gölgeydik,
kaldık suskunluğumuzla...