Aradan yıllar geçip geri dönsemde
Arayıp bulsam yaşayamadığım hatıraları yeniden
O eski kıpırtılar canlansa da
Olmuyor....
Kullanmadığım zamanlar küçülmüş kalbim
Birisi gelip kandırırsa
O içindeki masum çocuğu
Ve teslim olursan bilmeden
Unutma ki acı çekersin kaderi değiştiremeden
Pinokyonun burnu uzun değildi ama
Tahta kalbi kırıktı
Artık o da kaçacak
Çarpık bacakları hiç tutmayacak
Bir daha çıkarsan karşıma....
Gözlerin sözlerin ve bilmediklerimle
Kısa bir an
Güveni fısıldayıp gitmen yeterli olacak
Cehennem odunu tutuşsa da yüreklerde
Cennetimin gözlerini kaybettim ben
Bilmiyor...
Ve o melodiler artık yabancı bana
Mızıkanın sesi sustu
Ayrılığın dalgalarını biriktirdim kirpiklerimde
İçime gömüp çığlığımı duymasın diye
Kaybolduğum şehrin sokakları
Gel gitlerini bekliyor
Olduğun gibi ol olur mu?
Ahmet Ersin TaşelKayıt Tarihi : 5.1.2003 18:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ersin Taşel](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/05/yansima-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!