Hiç kimseyi dinlemek istemiyorum
kendi kabuğuma çekilip seni özlemenin mutluluğuyla,
sen'li düşlerimde ellerini tutmanın bahtiyarlığını yaşıyorum..
Hiç kimseyi anlamak istemiyorum
sadece seni duymak istiyor,
sesinle sesimi karıştırmak istiyorum, adımıza yakışan bir peyzajda..
Sürekli kitap okuma isteği beliriyor içsel yanımda
olur olmadık mısraların, en can alıcı harflerin sarhoşluğunda,
söylediğin sözcükleri yakalayabilme umuduyla..
Sonra,
usulca gözlüğümü bırakıyorum
seni hatırlatan harflerin, sessiz yankılanışında...
Oradan yansıyan harfleri içime işliyor
ad'ına Aşk diyorum
kimsenin adlandıramadığı bir düşsel avuntuyla..
Kayıt Tarihi : 22.10.2010 16:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdem Eren](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/22/yansima-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!