parmaklarım,sessizliğini bozdu
hüzün silikleşirken.
zaman;
içinden geçenleri savurdu.
yüzün yansır oldu yüzüme,
hüzün;
yüzün yüzüme.
kırık bir kuş kanadı ellerim.
yansıdım,
yansıdık gölün üstüne
karanlık çöktü yuvaya dönen kuşlar gibi.
Kayıt Tarihi : 15.3.2005 10:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)