Yansıma Şiiri - Abdurrahman Karaş

Bir gönülde ne varsa
Perdeye de o yansır
Yufkadır kimi gönül
Kimi bağlamış nasır

Gönlü yufka olanın
Dışı kurum bağlamaz
Gönlü nasır tutanın
Dışı narin kalamaz

İçi temiz birinin
Dilinde bal demlenir
Ağzından düşen sözler
Tebessümle beslenir

Kalbi kirli olanı
Gözleri ele verir
Şeytani çehresinde
Riyakârlık belirir

Karaşi son sözümü
Kulağına küpe bil
Bâtının güzel ise
Zahirin olmaz sakil