Yansıma Şiiri - Kadir Kandemir

Gözlerin tabiatın rengini çalmış gibi
Sanki çöllerimi de yeşerten yağmur sesi
Bir bakışın hastaya, bin derde deva gibi
Aşkın, sanki kubbeme yağan bir yağmur sesi

Aşkın, varlığında bir görünmeyen sır gibi
Gönlümde kanat çırpan küçük bir bülbül sesi
Sert poyrazlara karşı gölgeme koşmak gibi
Bir fısıltın içimde sonsuz bir rüzgar sesi

Aşkın, bir sonsuzluğun avcunda olmak gibi
Alevlerin içinde yanan bir çıra sesi
Fani bedenin güle sonsuz teslimi gibi
Arşına kanatlanan şeydâ bülbül’ün sesi

Sesin ölümsüzlüğe çizilen sihir gibi
Dünyadan sonsuzluğa açılan kapı sesi
Bir vâdîye gömülen kırık çömlekler gibi
Ömrümün baharına damlayan yağmur sesi

Suretin meleklerden yansıyan ışık gibi
İçime damgalanan aşkının mühür sesi
Kaderime yazılan sonsuz bir şiir gibi
Ruhumu çevreleyen aşkının huzur sesi