Bir ormandım sanki,
Sonbaharda yaprağını düşüren,
Kışları sessizliğe kapılan,
İnsanların sesiyle yankılanan.
Bir çiçektim sanki,
Güneşi gördüğümde açan,
Su verilmediğinde susayan,
Dokunulduğunda solan.
Sendin sanki,
Beni her şeye benzeten.
Çiçek gibi narin,
Orman gibi büyük kılan.
Kayıt Tarihi : 7.6.2023 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!