Yansıma Şiiri - Zeki Uçar

Bir kehribar akşamın büyüsünde,
Resmimi çiziyorum, aynadaki yansımamdan
Yüreğim gördüğünce...
Yeterince benzemezse bana
Tanımıyorum kendimi demektir.
Üzülürüm o an
Yağmurlarım kesilir bulutlardan
O an yakmak isterim geçmişimi
Tanımadığım zamana dair
Ve sevmediğim mevsimlerin uzun sürmesi gibi
Kalbimde,
Geçmişim ki bir heba nakd-i ömürdür.
Sen vardın o zamanlarda,
Şifadaki zehrin sırrı olarak...
Ne kendini tanıttın bana gecenin diliyle,
Ne tanımama fırsat verdin kendimi
Nefret ettim, bütün kadınlardan
Seni düşünerek desem haksızlık olur.
Kadınlar ki; evrensel başlangıcıdır sevginin
Ama toplayacağım sevgimi yüreğinden
Ruhunu inciten acıyı çoğaltmadan
Bedeninde solan dudak izlerimi...
Geri alacağım hayallerimi senden
Daha fazla sırlarımı çalmadan....