Gökyüzünden usulca inerken mavi.
Denize yansıdı birden rengi.
Mavileşti ufukta gökle yer arası.
Sonra insanların yüreğine yansıdı.
İnsan en güzel rengin mavi olduğunu anladı.
Sadece bir renk değildi mavi.
Bu yüzden bazılarımızın yüreği hep mavi kaldı.
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta