Yansılar Şiiri - Eser Sürme

Çaresizliğin soğuk ellerinde,

Sinsice sokuldu kahbe yara

Her gün,her saat,her dakika...

Tek tanığım,

Zamanın azrail olduğu yerde

Büyüdü karanlığıyla korkunun,

Sabırsız endişelerle şimdi nöbetde,

Gecenin mateminde,

Dermanın ihanetinde

Tazeliği ile umudun,

Bekletir korkuyu son nefesinde

Şimdi yoksun,bir zafer daha!

Kimbilir belki kurtuluş,

belki esaret

Hıçkırıklarıyla anıların,

Nefretiyle vicdanın

Mezarın başındayım.