Yansı(T) malar-II Şiiri - Meral Bozokalfa

Küçük okudum
Büyük yaşadım ekmek teknemde
Yemen türküsü sızıyor
Eskiden kalma tel pervazlardan
...
Anamın onbirinci çocuğuyum
Zor doğmuşum...
Ü ç gün o n dokuz saat
Sancılı günün çocuğuyum ben...
Gülçiçek zehir tohumuyum
Onbir umut
Onbir hedefim ben....
Sonradan boyalı sarı saçlarım
Gündelikçidir umutlara...
...
Delme yelekle ısındı omuzlarım
Şal kuşak görmedim
Hep oyunlarım topraktandı
Oyuncaklarım ise yamalı bezden..
Bir ucu s ö k ü k
Bir ucu y a n ı k
..
Ahırdan sızan ayışığı
Gözlerimden vurulan yıldızları düşürür...
Yakamozlar gül açar dam sefası gecelere
...
Bir tas suyla yüreğim demlenir
Kerpiç keser kürsü niyetlerim...
...
Gün ışıyor
Öküz,inek çağa çocuk ne varsa
İniyoruz tarlalara...
Öf ya...
Lastik terliklerim pis kokuyor
Bedenime çalı çırpı dolanıyor
Kurbağa sesleri dalıyor harmanlığa...
İçtiğimiz sularda patlak gözlerle çalıyor umutları...
*
Harladılar ateşi
Çörçöp, tezek ne varsa
Aşa h a r m a n l a d ı k..
Düşe s a r m a l a d ı k...
Yüzümüz...Gözümüz...
Dilimiz damağımız
Dumandan (s) islere büründü
...
Heyy yüreğini öptüğüm P u ş u l u tellalım! ! !
Heyy b o z o oğul! ! ! !
Öteberini topla...Bohçamda azıklarım
Bıyıklarından çalındı...