Yansı.... Şiiri - Ahmet Ferit Coşan

Karanlık,
Dolamalı sanrılarla bezeli.
Biri biter,
Acıyla, çığlıklarla,
Pür-i pak başlar biri...

Gece!
Ergimiş günle demir attığın
O maviş liman,
Mührü kamer
Yaldızı bol ferman,
Yıka ışıltılı 'ben' aynasını
Boz bulanık sessizliğinle.

Nicedir bende değilim,
Bak bana, izle nefsini.
Ne kadar da güzelsin!
Ne kadar tanrı!
Giderek düş herşey,
Giderek yalnızlığım.

Akislerin ardındayım.