Sen
Gümüş kalpli kız
İkincisin daima iki kişilik oyunlarda
Tanımadığın hayatları yansıtıyorsun
Gözlerindeki vitrin camlarından
Seyrederken arzuyla
Niyetin kötü desem
Kötülüğün kütüphanesinden çıkamam
Harfler ki çakıl taşlarıdır bu uçsuz bucaksız sahillerin
Düşünüyorsun düşünüyorsun düşünüyorsun
Kanlı bir et parçasında mahsur kaldın
Kıvrım kıvrım
Ben
Pencereden bakan o çocuk
Kalın perdeler arkasından
Aynalar sakladılar yüzümü
Kendimi bildim bileli
Bilemedim kendimi
Hem aradım
Hem bekledim durdum
Poz verir gibi öykümü yazana
Bu kocaman dünya
Sokaklarını ördü üzerine
Sen de ben de kaybolduk örgüsünde
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 00:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!