Yansı Şiiri - Efe Can Doğan

Bir çok şeye benzetiyorum seni istemsizce
Ya da şöyle demek mantıklı gelir
Ne görsem sana benzetiyorum
Yavru bi kedi sokakta
Yeşilliğin içindeki miss kokulu papatya
Sonuna kadar kapalı koyu renkli perdeler
Evin ufacık kısmını aydınlatan ışıklar
Ay ışığında yollara düşmek
Yağmur sonrası toprağın kokusu
Çam ağaçlarının rüzgara direnişi
Eve gelir gelmez gördüğüm fırın
Akşam 8den sonra içtiğim sigara
Haftalardan sonra ilk götürdüğüm bira
Susuzluktan ölürken kavuştuğum su
Sabah karşı uyanışlarım
Vücudumun terlemesi
Ateşimin çıkması
Kafama yastığı koyduğum an.
Ne o görüntüler bitiyor içimde
Ne de sen
Nereye baksam görmekten sıkılmadığım
Bir yapboz olursun
Tamamlamaya çalıştığım
Ömür geçsin senin yanında
Ömür senin olsun
Senin için yapılmayacak şey yok şu diyarda
Sade bi hayal olmaktan çıkıyorsun
Hakikat oluyor senin adın dağlardan taşlara
Ne oluyorsa aşkımız için oluyor sanki
Dünyayı çeviriyorlar
Aklım kalbimle bir oluyor
Onlarda senin etrafında dört dönüyor
Başımız döndüğünde soluğu yerlerde alıyoruz
Bu aşk muazzam baş döndürücü halbuki,
Soluğu koynunda alıyorum
Bir bebekliktir ki geri geliyor
Gözlerim kapalı sana sarılmak.