Yüreğim bir alev misali
yangın gibi yanıyor sanki
gün gelir küllenir belki
yanmışım ben canım yanmışım
dizlerimin bağı çözülüyor
içim kan ağlıyor
yüzüm gülse içim gülmüyor
yanmışım ben canım yanmışım
kadermi desem bilmemki
şimdiden sonrada sevememki
zaten sevdikleriminde sayısı belli
yanmışım ben canım yanmışım
fanidir zaten bu dünya
bizede kalıyor bazen sadece cefa
ruh halimizde işte ona keza
yanmışım canım ben yanmışım...
KASIM 1995
Tahmine YıldırımKayıt Tarihi : 25.3.2006 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!