Hazan değdi güz uğradı dağıma
Eylül değil iken yaprak döktürdün
Yaz bahar ayında bahçe bağıma
Karları yağdırdın kışa döndürdün
Sineme bir ateş düştü yanıyor
Yaralarım keskin keskin kanıyor
Virane haneme baykuş konuyor
Hayatım harabe, çöle döndürdün
Beklerim yolunu seher yeliyle
Yaramı sarsın yar kendi eliyle
Can'ımı gel al zülfün teliyle
Nehir idim beni göle döndürdün
Taktir böyle imiş akıl neylesin
Binali der Mevla'm sabır eylesin
Kendi sussun artık yürek söylesin
Yanmış şu gönlümü küle dünürdün
23.05.2016 Saat 00:24
Tunceli/ Nazmiye
Kayıt Tarihi : 3.9.2021 01:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!