Yanmış Gönül Çırası Şiiri - Kübra Ayas

Göz kapaklarımın arasındaydı sanki zaman
Açıp kapamamla geçti gitti yıllarım...
Bir ahh...kaldı içimde geçmişe dair
Onuda soylemeye ar etti dudaklarım.

Elmaslar takıldı gözlerime o gunden beri
Dokunsalar o anda damla damla duserdi
Aklımın kosesi,gönlüm geçmişe deydi
Döküldü elmaslar paramparça serildi...

Bir agactı misal,dokuldu hep yapraklar
Nasıl takılsın bir daha savurmusken ruzgarlar
Ne bir haber var artık ne de bir hatır
Aynı agacın yaprakları,şimdi ayrı ayrı bir fısıl

Göçmen kuslar demiştik,yıllar once göç ettik
Anlamadım oylese geri neden donemedik?
Ayırdı mı bizi su katil zaman?
Kime edelim şimdi sitem,kime figan...

Susmakmıs anladım acıların haykırısı
Konussak bile ne fayda...
Yanmıs gonul çırası...