Ne pişmanlık
Ne yanmışlık
Ne kıpkırmızı kırılmışlık!
Nazlı akan soğuk sularda
Ayaklarım donuyor
Buz kütlelerine günbatımını gizliyorum
Kar gece de beyaz
Gündüz de beyaz
Bir tek benim elimde yanmayan kandiller
Karşılıksız sözler savruluyor ayna camlarda
Camlar aynalarda ölüyor
Sözler buz gibi, ağızdan dökülüyor
Güneşim yanmayı ıskalamış,
Ateşim sönmeyi
Bir ömre yazık oluyor!
Diyorum, kimseyi gördüremiyorum
Ümitsizliği bir türlü öldüremiyorum
Yüzmeyi unutmuş bir Yunus gibi debeleniyorum
Bu bataklığa kaç okyanus sığar Allahım!
Listeler asılıyor, ben eleniyorum,
Kıpkızıl akşam, kapkaranlık şafak
Yolunu kaybetmiş bir deniz feneriyim,
Işık saçmayı unutmuş gözlerim
Sevmeyi unutmuş yüreğim
İşte öyleyim
Güllerin boyun büktüğü çıkmış hatırımdan
Karanfiller yüzünü gölgelemiş
Erguvanda akşam olmuş,
Şehir düşmüş, şehzade solmuş
Ocakta karamsarlık doğmuş
Ellerimde haram
Yalnızlık dizboyu
Şubatta bayram
26.01.2004
İSTANBUL/YENİBOSNA
Kayıt Tarihi : 26.1.2004 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu bataklığa kaç okyanus sığar Allahım!
Listeler asılıyor, ben eleniyorum,
Güzel bir betimleme
Kutlarım
TÜM YORUMLAR (3)