Gün tutuşur gece söner içimde yanan ateşin hesabı sorulur birgün
Aydınlık yanar, insanlık kül olur, ateş yükselir göğe
Hesap günüdür o gün
Hasret'im yanar ağıtlarla, türkülerle isyan eder ateş bağlamaya dokundukça
Nesimi susar sesi titredikçe, haykırır zaman, ateş ve su
Kor gibi düşer yarınlara en büyük sevdaları
Yaralı bir şahin uğurlar sizi memleket sevdasından alır götürür uzaklara
Dinmez bu yangın hem bugün hem de yarın
Kafasızlara meydan okuyan sade bir bıçkın
Yanan insanlıktı Sivas ellerinde bozgundu
Hatırlarım dünü soğuk bir akşamüstü
İçime apansız bir kor düştü
Haykırışlar sesler ve türküler bu havaya karışıp gitti
Kardeşliğin bittiği gündür iki temmuz
Hasretin göçtüğü yerdir Madımak
Türkülerin küstüğü şehir Sivas
İnsanlığın yüz karası ateş
Bitmedi bu hasret, daha söylenmedi son türküler
Deyişler, ağıtlar daha buluşmadı bağlama ile
Sese dokunmadı gelmedi ateş
Bedeni vuran canlı bir leş
Akılsızlığın firar ettiği gün yakılan otuz yedi can
Onları bekleyen dilinde türküsü elinde sazı aklında isyanı
Yüreğinde kıvılcımı ile Pir Sultan
Susmadılar geri kaçmadılar düşünmediler hiçbir an
Akarsu aktı denizine kavuştu Çimenler deldi toprağı
Hasret buluştu yar ile bedenleri gitti
Fakat sesleri hala gelecekte
Kayıt Tarihi : 5.8.2018 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!