Yanmaya geldim Şiiri - Orhan Özçelik

Çok karışık olay değildi bu,
Sana gelişim doğruydu,
Son umudumdu.
Ben sende aşkımı bulmaya geldim,
Ben sana sevgili olmaya geldim.
Bir dilenci gibi de görebilirsin,
Sevgini sadaka diye de verebilirsin.
Razıyım her türlüsüne sevginin,
Yeter ki olsun,yeter ki senden gelsin.
Boş çevirme titreyen ellerimi,
Geri çevirme seven yüreğimi,
Ben sana sevgili olmaya geldim.

Doldur avuçlarıma yüreğinden gelenleri,
Ne olursa olsun,nefretleri ya da sevgileri.
Senden gelen her şeye tamam derim,
Her şeyini ben kabul ederim.
Merhametin,insafın,eğer varsa yüreğin,
Gönder gelsin,
Ellerimde olsun her şeyin.
Bir gülüşle gözlerime baksın gözlerin,
Beni sevindirsin bana verdiklerin.
Yeniden can bulsun bu cansız bedenim,
Hayata yeniden merhaba desin yüreğim,
Ben sana sevgili olmaya geldim.

Bir ömür yeter bana vereceklerin inan,
Yeter bana bir bakışın,bir güldüğün zaman.
Son dualarımdır bunlar,son dileklerim,
Senden son bir kez daha istediklerim.
Başka bende zaman kalmadı artık,
Yanımda ecelim,artık sona yaklaştık.
Dilediğim bir yudum sevgidir avuçlarından,
Bir damla umuttur vereceğin dudaklarından.
Hayatın tadını,yaşarken alabileyim,
O sevgi şerbetinden doyasıya içebileyim,
Ben sana sevgili olamaya geldim.

Ellerinden bir ateş almaya,
Bir ömür boyu yanmaya geldim,
Ben sana sevgili olmaya geldim.