Yanmasın Aşk Çöl İçin Şiiri - Yavuz Doğan

Hangi gözden yok sayarlar, tez sönen bir kandilim
Hangi sözden çok sayarlar, aşkı anmış bir dilim.

Hangi aşkın ismi senden önce gelmiş söyle yar
Hangi resmin fırçasından sevda yağmış böyle yar?

Yansa güller gül teninden damlayan bir göl için
Yansa hülyam Kays’a derman eyleyen bir çöl için.

Yansa sevdam gün batarken, ay hilalden dönmeden
Yansa bensiz, bende bitmez tüm ışıklar sönmeden.

Yok tesellim, dünde kalmış; gün denen an derbeder
Sen umutken, bekliyor bak; uyku bilmez bir keder.

Bekliyor bak aşkı sensiz, bir tesadüf; bir günah
Her ümitten bin hayır var, oysa sensiz her sabah.

En ağır dert senle sensiz günlerimken nazlı yar
Bil ki sensiz her günüm boş, sürgünümdür her diyar.

Bakma senden önce yandım, bakma senden çok yaşım
Mızrabımdan kül yağarken, bakma aksın gözyaşım.

Yok sayanlar aşkı bir gün, yansa sönmez od olup
Yansa bir gün aşk elinden yansa bir gün gam dolup

Bitti derler, geçti derler; hüznü çokken bülbülün
Sustu derler, göçtü derler; yurdu yokken bülbülün.

Oysa bülbül, aşkı anmış bir misalken aşk için
Oysa güller, hüzne açmış bir masalken aşk için

Yandı gönlüm, sen uyurken; düşlerimden saklanıp
Tövbelerden tövbe çaldım, sustu gönlüm aklanıp…

(-. - -) (-. - -) (-. - -) (-. -)

Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilün

04.06.2008

Beylikdüzü