Dört duvar arasında artık keder
Vurdum umutsuzluğun sehpasına
Hasrete alıştı bu yorgun beden
Son verdim hep gidenlerin yasına
Gülmelere alıştırdım yüzümü
İlkbaharlara çevirdim güzümü
Söyledim yalnızlığa son sözümü
Gitti, bakmadı bile arkasına
Gönderdim zifiri bulutlarımı
Güneşe çevirdim bakışlarımı
Zincirledim gönül akışlarımı
Artık dostum alnımın yazısına
Bende çiçeğini açtırdı neşe
Yüreğim şimdi geçti dirilişe
Tez selam söyleyin benden ateşe
Göğsüm açık her türlü belasına
Söndü sinede yanan kor alevler
Acılarla yoğrulmuyor şiirler
Eskisi gibi inlemiyor teller
Gelsin hayat, hazırım cefasına
Dokunmaz artık, hayat! Ver zehrini
Terk eyledim çile nöbetlerini
Saplasa da bana yar hançerini
Yanmam bir daha gönül davasına
Kayıt Tarihi : 27.12.2006 22:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)