Yanmalı... Şiiri - Mehmet Şahan

YANMALI

Âlemlere nispet yapmadan önce,
Zerreyi varından azın yanmalı!
Her taamda lezzet tatmadan önce,
Yüreğin harından ağzın yanmalı!

Harap olan viran eldeki gibi,
Sırta yükün saran beldeki gibi!
Yaktıkça kavuran çöldeki gibi,
Gönlün buharında nazın yanmalı!

Küçücük gönlünü cihan eyleyen,
Tomurcuk gülünü nihan eyleyen!
Kısacık ömrünü figan eyleyen,
Bülbülün zarında gözün yanmalı!

Bülbüle tozpembe yeşili, alı;
Sarayı, köşküdür dikeni, dalı!
Aşkına sebeptir güldeki hal'ı,
Gülün nazarında yüzün yanmalı!

Demir eritilsin sala dönüşsün,
Nehir arıtılsın hala dönüşsün…
Zehir damıtılsın bala dönüşsün
Dilin pazarında sözün yanmalı!

Pîr-i Fâni der ki; aklansın yüzün,
Hakk’a teslim ol ki nurlansın özün!
Hakk’ı öyle sev ki harlansın közün,
Aşkının narında özün yanmalı!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
20.11.2018 - İSTANBUL