Yanmak Zamanı Şiiri - Kürşat Hardal

Yanmayı bilir misin?
Sözde değil,
Özde yanmak.
Kabuk bağlayan,
Tenine inat.

Kavrulmayı bilir misin?
Bir parçan eksik kalsa,
Öbür yanına çevrilen.
Zamanı gelince,
Zamana evrilen.

Kül olmayı bilir misin?
Kendi kendine.
Közün sensin,
Harın sen.
O cehennem,
Düğümlü duman yine sen.

Hadi be Kürşad’ım,
Yanmak zamanı.
Atlatırsan kavrulursun,
Sen ki tohumsun.
Kül olsan ne yazar,
Sen yeniden var olursun.