Yanmak Pervanelerin Kaderi

YANMAK PERVANELERİN KADERİ

Muhayyilem seninle meşgul
Adınsa dilime pelesenk olmuş, hece hece.
Şems’e yaklaşan pervane misali
Ruhum sana doğru yol alıp sende yanmakta
Her an, her gün, her gece.
Bir Şubat günü sevgilim, bir Şubat günü
Bir sevda yeli esti senden benden habersiz.
Bir Şubat günü sevgilim, bir Şubat günü
Tesadüfü var eden kader ilmek ilmek ördü ağlarını
Umarsız, insafsız, nedensiz.
Öğretti zaman içinde kader
Sevda denen şeyin aşkın onulmaz hali,
Her şarkının sevdalara yakılan bir ağıt olduğunu.
Ve öğretti bana da milyonlarca fütursuz yalnız ruh gibi
Günü gelip, arınıp çok istendiğinde,
Sevdanın kişiyi hep bulduğunu.
Mutluluk bir umman, geldin geleli
Özlemse huzurun ikiz kardeşi.
Ruhumda heyecan, kanımda coşku
Işığın gönlümün sonsuz güneşi.
Sabır da sevdanın bir bedeliyse
Varsın biraz yaksın özlem ateşi.
Yanmak pervanelerin kaderindeymiş
Yansın kanatlarım, ruhum, bedenim.
Ve sende doğayım her 13 Şubatta,
Emanetim, sevdiceğim, her şeyim.