Işıkları kim kapattı inlerim şehrin karanlığında
En korktuğum başıma geldi ağlarım sokaklarında
Gidişine ağlamaktan kurudu gözyaşım düşmedi yaş ağladığımda
Bir yangına attın ki ışığıydı yanışımın gördüğün baktığında
Gittiğin yerde ışıklara gerek yok kapatsınlar
Işıltına yanışımdan ateşler atsınlar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta