comölmeden beden..yanıyorum..
tutuşmadan papuçlarım..
gözlerimden damlalar akmadan..ağlıyorum...
gözlerim görmeden..görüyorum..artık..
çakmağimi çakmadan yakıyorum ışığımı...
suyumu kaynatmadan..çayımı içiyorum..
demini koymadan ömrümün..ölüyorum..
ölmeden bile ölebiliyorum artık..
bin defa ölmeden bir kez diriliyorum..
bir kez ölüp bin kez diriliyorum...artık..
saçmapa sapan yaşiyorum yanii..
belli ki ölümüm bile saçma sapan olacak..
kim vurdular gibi..beş kuruş etmeyecek..bir ölüm gibi..
nice aşıkların heba oluşu gibi..
hani derlerya....
yanmadan bile yanıyorum..artık..
içip içip yanıyorum..söndüremiyor artik..
içimdeki yangını hiç bir söndürücüü..
ne ciğaram para ediyor..ne ölüm..
ne de sen..gülüm..
Kayıt Tarihi : 3.7.2008 22:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!