Yanmak var uzaktan uzağa..
Yanmak var duygudan duyguya..
Yanmak var hayalden hayale..
Yanmak var şiirden şiire...
Yanan söner bir gün;
Bir ayrılıkta,
Bir aşkta,
Bir şehirde,
Bir kağıtta...
Yanan yeniden tutuşur belki bir gün;
Bir kavuşma da,
Bir dokunuşta,
Bir selam da,
Bir kağıtta...
Yanmakta neymiş; asıl marifet kül olmakta..
Bir gönülde doğmak için; yeniden ve yeniden.
Burhan Çay
Burhan Çay Giftos LeoKayıt Tarihi : 11.7.2024 21:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!