Yanmak Şiiri - Mustafa Keleş

Ayrılıklarda açtın en çok
Ve en soğuk mevsiminde sevdanın...
Bir çöldü yüreğim sanki
Ve yanmaya mahkumdu belki de
Çölleşmiş yüreğimin küllerinde
Acıya dayanıksız düşlerin.

Körleşmiş heveslerin
Aşk diye iğdiş edildiği bir zamanda
Ayrı kalsak da
Sevda uğruna yürekten yanan
İki aşk neferi olduk.

Gitmeleri ve kalmaları paylaştık
Dönüşleri en izbe yerlerde uyuttuk
Unuttuk belki de
Yaşamak ile yanmak arasındaki
Bekleyişlerin sabır yüzlü gözlerini...