Yanma Gönül Şiiri - Nurettin Sevim

Ömür kısa dünya fani.
Ölmemeye var mı mani?
Hani annen, baban hani?
Dünyaya aldanma gönül.

Ne zaman düşersen dara.
Kurtuluşu Hakta ara.
Yarın cehennemde nara.
Atılıp ta yanma gönül.

Ecel gelmeden bu cana.
Vesvese verirler sana.
Sözümü atma yabana.
Herkesi dost sanma gönül.

Bir gün kesilir nefesin.
Bağırsan da çıkmaz sesin.
Farzet ki teneşirdesin.
Gençliğine kanma gönül.

Götürürler kara yere.
Koyarlar dar bir kabire.
Toprak atarlar ha bire.
Vefasızı anma gönül.