Sessizliğin ardından koşarcasına
İtercesine, doluştular odalara,
Kır kahvelerine,ruhlara
Çaylar içirdiler azap dolu
Son çiçekleri topladılar
Dostlar bahçesinden
Dikenleri demet yaptılar
Gülüşleri gömdüler zamana
En sıcak yazda serin serin estiler
Bir avuç öksüz mutluluğu
Bıraktılar çaresiz
Ve hep beraber göç ettiler
Yanlızlığa talip çıkmış insanlarla
Yanlızlıklar, yokoluşlar
Yitirilişler diyarına.
Kayıt Tarihi : 10.6.2008 03:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara'da.Her zamanki insan manzaralarının bendeki yansıması.
![Nursel Özşen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/10/yanlizliklar-diyari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!