Issız akşamların güneşleriyle arkadaş oluyorum
Ve ölçüyorum alnının ışıksız sokaklarını,
Adım adım arıyorum
Bir olmamızla ilgili yazılar hep silik
Dostlarla olsamda hep yanlız hissedşyorum kendimi
Ne arayanım oluyor... ne soranım
Onun için uzaklaşmak istiyorum buralardan
Kent kent... Bucak bucak
Rastlanmasın artık bu köhne şehirde
Ne izime... ne tozuma
Ağlıyorum uzak sokaklarında kentlerin
Gözyaşlarım boğum boğum kalbimde
Taa sabahlara dek yanlızlık içiyorum su gibi gözlerimle
Dudaklarım titriyor
Ağlıyor sebebini bilmeden sokaklarda tek
Gelmeni mi bekliyor yoksa kalbim bilemem
Ama beni özlediğini söylemiyor alnındaki çizgiler
Her yerinde ikiye ayrılıyor
Ayrılık...hep ayrılık
Ağlıyorum yanlızlığıma.öksüzlüğüme her gece
Bin parçaya bölünüyor yanlızlığında yüreğim
Yok benim için sarf edecek emek
Yanlız doğmuşum yanlız öleceğim demek...
i
Hakan BaharKayıt Tarihi : 6.5.2006 12:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!