Yalnızlık...
Bana verilen en büyük ceza gibi.
Yoruldum gerçekten,bir hayali beklerken.
Neler neler geçti içimden.
Bilemezsin, bilemezsin sen.
Bir gün çıkar gelir diye ummak.
Hayalin ile yatıp, hayalin ile uyanmak.
Her gece yüreğimi avutmak.
Ve sensizliği yalayıp yutmak.
Gerçekten...gerçekten zor.
Kayıt Tarihi : 2.9.2014 18:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!