mavı bır dalga ahsap bır sandal
yalnızlık ve ben
dünlerden yitirilip yarınlara yolcuyuz
mavi umutlarımız karanlık olsada yolumuz
yanmış bir aşkın kül yangınlarıyız
yıkılmış bır hayatın enkazlarıyız
iki yorgun yolcuyuz alev alev yanan bır ormanda
ne kavgalar uzak bıze nede bız kavgalara
unutulduk, aldatıldık içimizde acılarla
bu yorgun bu zavallı yuregımızle
gıdıyoruz işte yuregimizin götürdügü yere...
Kayıt Tarihi : 11.7.2007 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
her insanın yuregınde mutlaka bazı şeyler yatar ama anlatamaz biliyorum bu şiiri okuyan herkes içindekilerle yenıden alevlenecektir. tıpkı benım gıbı...
TÜM YORUMLAR (1)