Yanlızlık sokağı Şiiri - Nedim Uçar

Yalnızlığın sokağında durmadan,
Yürüyorum adımlarım tekdüze.
Akşamın rengini içerken camlar,
Mor yamaçlar el sallıyor gündüze.

Seni düşlediğim günün ardından,
Ruhumun nemini alıyor kışlar.
Yeşil vadilerden göklere doğru,
Yağmurun sesidir gelen alkışlar.

Kar beyaz ellerin rayiha kokar,
Sana olan tutkum rivayet değil.
Gün süzülür ufukların üstüne,
Manalı bakışım şikayet değil.

Gittikçe kararan sisli havada,
Kutupta şafağın yorgun adımı.
Lavanta damlalı bir yaz sabahı,
Yeşeren tomurcuk söyler adımı.

Her insan ayrı bir yankı bırakır,
Uzayan dağların ıssız bağrına.
Böğürtlen çiçeği yaylada zaman,
Döker meyvesini suyun uğruna.

Rüzgârla savrulan kar taneleri,
Nasibini alır yeşilden, aldan,
Yağmurla birlikte gelen tufanda,
Farkımız kalır mı kuruyan daldan?

Dr. Nedim UÇAR