Yürüyorum sokaklarda yanlızım
Hüzün keder umutsuzluk ve ben
Çıkmazlara girdim umutlarımda
Haykıramadım içimdekileri evrene
Anlatmak istedim dostlarıma derdimi
Haykıramadım içimdekileri anlatamadım
Anlamıyordu duymuyordu hiçbiri
Bir tek canlı dahi anlayamadı
Bilemezlerdiki içimdekileri
Ne düşündüğümü yapmak istediğimi
Anlayamadılar anlayamazlar
Çünkü tanımamışım karşımdakileri
Ne onlar beni nede ben onları...
Kayıt Tarihi : 28.10.2008 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kişinin karşısındaki insanlar zamanla değişmeye ve anlaşılmaz hale geliyor ve o insanlardan uzaklaşmak istiyor. işte böyle bir anda yazılmış bir kaç satır. 23.03.1998
TÜM YORUMLAR (1)