Bir bedeni derinden acıtan sözler vardır
Söylenen
Ve bedeninden ruhuna sızmışsa
Bil ki onlar söylenmeyenlerdir.
Keşke giderken bir kelime olsun
Söylemiş olsaydın
Belki bir yaradan kurtarmış olurdun beni.
Oysa konuşmadın sen
Belki öyle sessizce gitmesen
Öyle bakmasaydın
Kapıdan çıkmadan
Yani o kadar şeyi
Susarak söylemeseydin,
Bakışların öyle çığlık çığlık
Haykırmasa,
Hani kanadıma kezzap dökercesine
Bir daha uçamaz bir kuş gibi
Bırakmasaydın beni,
Sensiz
Yinede uçamayacaktım ama,
Hiç değilse
uçabildiğimi bilecektim gökyüzüm.
Ama sen gittin
Sessizdin,suskun
Bakışların çığlık çığlık
ayrılık.
Ayrılık, anlamak.
Anlıyorsun ki
Her yalnız
Yalnızlığına giden yolun taşlarını
Kendi döşermiş.
Taşlar
Dönüş yolundan sökülüp alınmış..
Yalnızlık senin kendinle yüzleşmendir
Yüzleşme
Kendi yarattığın cehennemle sorgularsın kendini,
Cehennem
Bilirsin ki tanrı daha bağışlayıcı
davranacaktı.
Yalnızlık eve dönüştür
Başkalarının yalnızlığında
Kendi yalnızlığını örtme arayışından
Sonra…..
Kayıt Tarihi : 23.1.2008 02:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!