karanlık bir yolda
yürüyorum
sokak lambaları nöbette
bir de ben.
gölge üstüne gölge,
sokaklar kalabalık,
insan çok, insanım yok
her şey bana yakın benden ayrı,
tek dostum kaldırımlar
düşmanım oldu sizi kaldıranlar.
karanlıklar çöküyor üstüme,
ardımda gecenin sessiz çığlığı
lambalarda gizlemiyor ,bendeki yanlızlığı
vakit doldu tan ağarmakta,
umudum başka bir sokakta.
Kayıt Tarihi : 25.12.2000 17:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!