Her zaman güvenip Sonradan Pişman Oluyordum!
Dost bilip kardeş Deyip El Uzatıyordum.
Meğer Ben Kardeşlerimi MemLekette Bırakmışım
Gurbet Elde YalanLara,Dolanlara,Allah'ı Para Olanlara Insan Diyordum..
Şimdi ise bu gurbet Elinde Yalnızlığımın Mutluluğunu Yaşıyorum..!
Kayıt Tarihi : 27.1.2014 14:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!