soru sormadan
sımsıkı sar beni bu gece
sanki bu son görüşümüzmüş birbirimizi
sanki ölüm düşecek aramıza
nedense dilimdeki sözcükler kayıp
kafamdakiler duymak istediklerin değil
kabus gibi hiç düşleyemediklerinden
beni bilirsin
yıldızların dansı daim olsun istedim
insanlar saygı duysun birbirine
lakin kanatıldım acılar boyu
ellereim havada kaldı, dost elinde
umduğumu bulamadım
gece, gecelerim bitti bitecek
sabah olacak, gün ışıyıcak yüzünde
yaralı kuşlar kanatlanacak belkide
çocuklar toz içinde haylaz oyunlarda
bir sabah vakti gözlerine çakılırken
uzaklaşıcam sevdiklerimden, sevip üzdüklerimden
ençokta senden götürücem
çiçeklerini saksıda büyüttüğüm
maziye ait ne varsa
umarsız sanma sakın
geride bıraktığım parasız pulsuz bir vasiyetim var
içindeki yalnızlık ki sana emanet
hatırında kalacak mezarım için
uçurum gibi bakan bakışlarımı al yanına
intihar fotoğraflarımla süsle
en olmadık kahır anlarını
dedimya vakit yok konuşmaya
iyisimi dalgaları kabarmadan yüreğimin
sımsıkı sar beni bu gece
unutma yarınlar bensizde açar güllerini
karanlıklar sarsada yeryüzünü
sen mutlu olduktan sonra
gidilicek bir yer bulunur elbet
bu yer ölüm olsada
sakın üzülme yalnız gidiyorum diye
gözüm geride kalsın istemiyorum
nede olsa tüm acılarını unutarak bu şehrin
ve çekip kanımı saçlarının kızıllığından
karanlık gözlerle gidiyorum
senin bilmediğin yerlere
25.05.2003
(davut Ekinci'nin anısına)
Kayıt Tarihi : 4.6.2003 21:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!