Yanlızlık aksimi gördüğüm kuyu,
Çevremde insanlar, mumdan heykeller.!
Sarıl yorganına, yıllarca uyu..
Aklında kalmasın, ne zaman, ne yer.!
Bir ömür tükettin böyle yollarda.
Nedir aradığın, bu kaçış kimden?
Tohumu savurdun boşa rüzgârda,
Hepsinden bir orman yeşertecekken..
Fırtınalar sürüklüyor yorgun gemiyi.
Ufukta ne liman, ne de fener var.
Eğer bir gün sahile varırsa iyi..
Şimdi yalnız duyulan, azgın dalgalar...
Stuttgart 1972
Tuncay EmremKayıt Tarihi : 23.1.2003 20:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!