İşte yine karanlık bir gecedeyim.
Sokaklar boş, bak ışıklar yanmıyor,
Yalnızlık çöktü omuzlarıma,
Gitmiyor benimle kalıyor,
Ruhum, duvarlarda yankılanıyor,
Ne kadar yalnızım bu mekenda,
Ruhum karanlık ta bir ışık arıyor,
Yüzümdeki çizgiler sizdemi saklandınız!
Gecenin karanlığında...
Gizli sırlar gibi korktunuz aydınlıktan,
Gecenin ışığını unutan gece,
Ay ve yıldızlar sanki bir bilmece,
Saklanmışlar kara bulutların ardına,
Bende saklandım karanlık bir geceye,
Ay doğmaz oldu bende,
Mehtapta yok bu gece,
Kara bulutlardan dökülen damlalar,
Ruhumun derinliklerine akın,
Ey geceme doğan yalnızlık,
Artık sizde beni yalnız bırakın.
Kayıt Tarihi : 11.9.2011 17:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Kıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/11/yanlizlik-145.jpg)
ifadeler bunlar şiiri okurken
takıntısız pürüzsüz satır geçişleri
mükemmel
finişe yaklaştıkca heyecanı artıran
bir paylaşım olmuş
kutlarım şair yüreğini
TÜM YORUMLAR (2)