Yanlızlıgın Kadını

Yine yalnızsın bak, kendi dünyanda
Bir elinde sıgaran, bir elin de kalem
Dalmış gözlerin uzaklara;
Mutsuzluğun, yalnızlığın kadını...
Hani anan, baban, canların,
Hani sevipte bel bağladıkların,
Bak helalin bile yok yanında
Mutsuzluğun, yalnızlığın kadını...
Şimdi mutlu herkes yerinde,
Huzuru bulmuşlar, başkalarının kollarında
Unutuldun eski bir kitap gibi,
Kaldın bir köşede tek başına
Mutsuzluğun, yalnızlığın kadını...
Ömrünün geçen yıllarını sorgula,
Düşün nerde kimde hata?
Bukadar acıyı hakettin mi acaba?
Mutsuzluğun, yalnızlığın kadını...