Yanlizligin aynasinda 19.0.2024. 01.40

"Yalnızlığın Aynasında"

Gecenin koynunda sustu yine yıldızlar,
Bütün renkler dökülmüş, karanlık zifirî ağır,
İçimde kırılmış bir dünya var,
Her adımda yankılanır, sanki yüreğimden taşar.

Duydun mu hiç kalbimin sessiz çığlığını?
Konuşmadan anlatmak, kelimelerden kaçmak…
Bir an olsun huzura varmak,
Ama hep yorgun dönmek, içimdeki savaşa çarparak.

Bir yol var önümde, belirsiz, uzak,
Seninle yürüdüğüm, seninle eksilen…
Ama ben hala buradayım,
Yaralarımda sen, umutlarımda yine sen var.

Yalnızlığımın aynasında gördüğüm,
Ben miyim yoksa, senin gölgen mi?
Belki de ikisi birden;
Bir ben, bir sen, ve aramızda tükenmeyen hüzün.